Financiering van zorg is niet gelijk aan de interne verdeling van ziekenhuismiddelen:

Een verkennende casestudy over een ontbrekende schakel onder Nederlandse ziekenhuizen

Onderzoek naar de financiering van ziekenhuiszorg richt zich voornamelijk op prikkels in het financiële systeem buiten het ziekenhuis, het vergoedingsmodel. En opvallend genoeg is er weinig bekend over (prikkels in) de interne financiering in ziekenhuizen, het verdelingsmodel. Dit onderzoek geeft inzicht in de interactie van verschillende vergoedings- en verdelingsmodellen die in Nederlandse ziekenhuizen worden gebruikt, en hoe deze de financiële uitvoer van ziekenhuiszorg beïnvloeden.

Uitgangspunt van het onderzoek is de hypothese dat de vergoedings- en verdelingsmodellen in ziekenhuizen mogelijk op elkaar inwerken. Met een online enquête (22 vragen) bevroegen de onderzoekers een expertgroep van financiële topmanagers in 49 Nederlandse ziekenhuizen.

Van de 49 benaderde experts voltooiden 38 de enquête volledig, 78% van de benaderde ziekenhuizen en 60% van alle Nederlandse ziekenhuizen. De resultaten over het vergoedingsmodel laten zien dat (prijs * volume met aangepaste prijzen boven een maximale limiet) het dominante contracttype is. Wat betreft het interne verdelingsmodel rapporteerde 75-80% van de experts incrementele begroting als de dominante begrotingsmethode.
Resultaten over de interactie tussen het vergoedings- en verdelingsmodel tonen aan dat zowel algemene als specifieke wijzigingen in contractafspraken slechts gedeeltelijk worden opgenomen in de ziekenhuisbudgetten. In 28 van de 31 ziekenhuizen met zelfstandige medisch specialisten werd een relatie gerapporteerd tussen het vergoedingsmodel en de contracten met de Medisch Consultatie Groep(en) waarin de medisch specialisten zijn verenigd.

Deze resultaten wijzen op een beperkte interactie tussen het vergoedingsmodel en het verdelingsmodel in Nederlandse ziekenhuizen. Dit gebrek aan overeenstemming tussen beide modellen kan de gewenste effecten van prikkels in contractuele overeenkomsten met betrekking tot de financiële output beperken. Dit is van toepassing op al de verschillende vergoedings- en verdelingsmodellen. Verder onderzoek naar de verschillende interacties en prikkels, zoals gevisualiseerd in ons conceptueel kader, kan leiden tot op bewijs gebaseerd advies om betaalbare en toegankelijke ziekenhuiszorg te bereiken.

Lees het volledige artikel Reimbursement of care does not equal the distribution of hospital resources: an explorative case study on a missing link among Dutch hospitals
L. V. L. van Leeuwen, R. Mesman, H. J. J. M. Berden and P. P. T. Jeurissen. BMC Health Services Research (2023) 23:1007.